Κάποτε επισκέφθηκε τον κ.Κ ένας καθηγητής
της φιλοσοφίας κι άρχισε να του μιλάει για τη σοφία του.
Μετά από λίγη ώρα ο κ.Κ είπε στον καθηγητή:
"Κάθεσαι ενοχλητικά, μιλάς ενοχλητικά,
σκέφτεσαι ενοχλητικά".
Σαν τ' άκουσε αυτό ο καθηγητής
θύμωσε και του είπε:
"Δέ μ' ενδιαφέρει τί σκέφτεσαι
για το άτομό μου, μ' ενδιαφέρει να μάθω
τη γνώμη σου γι αυτά που λέω".
"Αυτά που λες δεν έχουν περιεχόμενο",
αποκρίθηκε ο κ.Κ.
"Σε βλέπω να βαδίζεις αδέξια, και το βάδισμά σου δέν έχει προορισμό. Μιλάς σκοτεινά και η ομιλία σου δέ φωτίζει τίποτα.
Βλέποντας τη στάση σου παύει να με ενδιαφέρει ο στόχος σου".
3 σχόλια:
Εγώ θέλω να ξαναδιαβάσω εκείνη την ιστορία με τον Κόϋνερ που καταλήγει με τό:
«Τότε κατάλαβε ότι βάρκα ήταν ο ίδιος» ή κάπως έτσι.
Τήν έχεις;;;
Καλό μήνα!
Η ιστορία που ψάχνει ο "Οιωνοσκόπος" είναι η εξής:
«Ο κύριος Κόυνερ διέσχιζε μια κοιλάδα, όταν έξαφνα πρόσεξε πως πατούσε στα νερά.
Και τότε κατάλαβε πως η κοιλάδα του ήταν στην πραγματικότητα ένα θαλάσσιος βραχίονας, και πως πλησίαζε η ώρα της πλημμυρίδας.
Σταμάτησε, λοιπόν, κοιτάζοντας γύρω του μήπως δει καμιά βάρκα, κι όσο κράτησε η ελπίδα του για τη βάρκα, δεν έκανε βήμα.
Και καθώς η βάρκα δε φαινόταν πουθενά, εγκατέλειψε την πρώτη ελπίδα, κι άρχισε να ελπίζει πως το νερό δεν θα ανέβαινε άλλο.
Μα όταν το νερό του έφτασε ως το σαγόνι, εγκατέλειψε κι αυτή την ελπίδα και κολύμπησε.
Ο κ. Κούνερ, είχε καταλάβει, επιτέλους, πως αυτός ήταν η βάρκα».
Αγαπητή Ναυσικά,
δεν πρέπει να είναι η μετάφραση του Π. Μάρκαρη αυτή.
Θα τήν δημοσιεύσουμε, προχρονολογημένη...
Ευχαριστούμε πάντως που τήν παράθεσες.
Στο εξής υποσχόμαστε να είμαστε πιο ταχτικοί στην αναδημοσίευση.
Δημοσίευση σχολίου